30–31 декабря, 2015
One of the aims of literary text is to say as much as possible as briefly as possible, means to say more in few words to achieve a maximum effectiveness. In this case, figures of speech, specifically metaphor and simile have an important role, as they include figurative meaning of words besides their literary meaning. Figures of speech are imaginative tools in both literature and ordinary communications used for explaining speech beyond its usual usage. The Collins English Dictionary (2006) defined figure of speech as "an expression such as a simile, in which words do not have their literal meaning, but are categorized as multi-word expressions that act in the text as units" [1, p. 3].
Koreys tilining o‘ziga xos jihati uning iboralarga nihoyatda boyligidir. Koreys tilidagi iboralarning lug’aviy ma’nosi uzoq o‘tmishga borib taqaladi, bu ko‘proq xalqning turmush tarzi va urf odatlariga ham qisman bog’liq.
Елбасы Н.Ә.Назарбаевтың «Қазақстан – 2050» стратегиясы атты Қазақстан халқына жолдауында: «Қазақ тілінің осы заманның биік талабына сай, бай терминологиялық қорын жасаған соң, оны рет – ретімен, кезең – кезенімен қоғамдық өмірдің бар саласына батыл енгізуіміз керек» - деп, терминологиялық сөздіктер жасаудың маңыздылығын атап көрсетті.
Сьогодні в українській лінгвістиці активно використовується поняття «сленг». Наукові розвідки цього явища сягають другої половини ХІХ ст., однак їх не можна вважати ґрунтовними дослідженнями, оскільки здебільшого це були короткі занотовування під час дослідження соціолектів. У минулому на Україні були відомі такі професійні соціолекти, як мова кобзарів (так звана лірницька мова), свій жаргон мали духівництво, мандрівні дяки та інші групи населення, об’єднані за родом діяльності. Уже у другій половині ХХ ст. такі мовознавці як Ю. Мосенкіс, Н. Шовгун, зацікавились розмежуванням соціолектів: жаргон, арго, сленг. Дослідники розходяться у поглядах на розмежування цих понять: одні – Л. Ставицька та С. Пиркало – зазначають, що сленг, жаргон, арго не є спорідненими мовними явищами і їх можна розмежувати як відкриту –– напівзакриту – закриту підсистеми. Інші, зокрема І.Р. Гальперін стверджує, що змішування під одним терміном різнорідних явищ лексико-стилістичних і соціолінгвістичних планів викликає взаємовиключні погляди на сленг і призводить до беззмістовності цього терміну. Він пропонує розуміти під терміном сленг той прошарок лексики і фразеології, який з’являється у сфері живого розмовного мовлення у якості розмовних неологізмів, які легко переходять до загальновживаної літературної розмовної лексики. Отже, на думку І.Р. Гальперіна сленг є лексико-стилістичною категорією неологізмів.
Қазақтың ұлы жазушы-ғалымы М.О.Әуезов ХХ ғасыр басындағы қазақ прозасы жайында: «Жиырмасыншы ғасырдың бас кезінде Қазақстанда көркем проза туа бастады. Қазақ жазушыларының проза саласында жеткілікті тәжірбиесі болмады. Расын айтқанда, ол кезде қазақ әдебиетшілерінің арасында талантты прозаиктер жоқ та еді. Сондықтан тұңғыш қазақ повестерінде Абай поэзиясына тән ерекше хас тереңдік және ауылды, кейіпкерлердің ішкі дүниесін суреттеген көркем кемелділік жоқ. Сөйтсе де қазақ оқушысы тұңғыш романдарды бас алмастан оқыды, оларда заманның талап тілектері шынайы берілгендігін жоғары бағалады»,-дейді.