XLІІІ Міжнародна науково-практична інтернет-конференція

Огромное количество изменений в жизни современного общества, происходящих на небольшом отрезке времени, настоятельно требует от человека качеств, позволяющих творчески и продуктивно подходить к любым изменениям. Как справедливо отмечает В.В.Рубцов, «важной характеристикой современного социума является стремительный распад существовавших ранее социальных институтов, традиционных способов разделения деятельностей, сложившихся общностей людей. Одновременно с этим распадом мы наблюдаем интенсивный процесс формиро­вания новых типов общностей, их социального и культурного оформления и наложения друг на друга, а в итоге - формирование принципиально нового многомерного социокультурного пространства. Необходимость жить в этом сложном и неоднозначном социальном пространстве ставит индивида перед проблемой «нахождения себя» одновременно в различных видах деятельности и разных типах социальных общностей, то есть перед задачей, не стоявшей перед ним столь явно на предыдущих этапах развития общества»

Дошкольный возраст – этап психического развития от 3 до 6-7 лет. Это период познания мира человеческих отношений. Ребенок проживает их через сюжетно-ролевую игру, которая является для него ведущей деятельностью. Ребенок активно начинает взаимодействовать с людьми вне собственной семьи, появляются новые виды деятельности и новые мотивы: достижения успеха, соревнования, соперничества; мотивы, связанные с освоением моральных норм, мотивы общения и самоутверждения.

Білім беру жүйесінде өскелең ұрпақтың психикасын дамыту педагогикалық психологияның маңызды мәселелерінің бірі. Әсіресе жеткіншектердің зейінін ұйымдастыру педагогикалық үрдістің нәтижелі болуына жетелейді. К.Д. Ушинский, еңбегінде зейінді «...сыртқы әлемнің әсерлерін рухқа енгізетін есік» - деп сипаттаған. Зейін, жеткіншектердің оқу материалын анық және есеп бере алатын дәрежеде қабылдауын, жылдам әрі дәл ойлауын, іс-әрекетте бақылауды қамтамасыз етеді. Осындай фактілер психология ғылымында зейіннің өзекті мәселе екенін дәлелдейді.

Проблема тривожності виступає міждисциплінарною. Їй присвячено значна кількість досліджень не лише у психології, а й у психіатрії, патопсихології, фізіології та філософії.

Аналіз джерел та публікацій. Гендерна інверсія – термін, який використовували сексологи наприкінці ХІХ та на початку ХХ століття для позначення гомосексуалізму. Вважалося, що гендерна інверсія – це вроджена зміна статевих ознак: чоловіки-інвертори більшою чи меншою мірою схильні до традиційно жіночих занять і одягання, і навпаки.

Бастауыш мектеп – өскелең ұрпаққа білім берудің бастамасы. Қазіргі қоғам талаптарының өзгеруіне байланысты, еліміздің көркейіп-өрендеуіне,ел талап-тілектерінің бетбұрыстарына байланысты жаңа ұрпақтың психологиясы да айтарлықтай өзгерістерге ұшырап, оны неғұрлым өмір талабына қарай өзгерту міндеттері қойылды. Қазіргі уақытта тұлғааралық қарым-қатынас адам тұрмысының қажетті жағдай болып келеді, яғни ол адамдағы кейбір психикалық функция немесе психикалық процесс, психикалық қасиеттердің бөлігі, тұлғаның маңызды құрылымы. Қарым-қатынас – бұл адамдардың өзара әрекеттесуі және өзара түсінушілік болып табылады. Сондықтан, қарым-қатынас мәселесі баланың әлеуметтік ортаға кіру процесін реттейтін негізгі мәселелелердің бірі болып табылады.Еліміздің егемендігі мен тіліміздің тәуелсіздігі де өскелең ұрпаққа жаңа талаптар қояды. Бала психологиясын жан- жақты зерттеп, оны терең білу, оның даралық ерекшеліктерімен үнемі санасып отыру мектеп пен мұғалімдерге жауапты да құрметті міндеттер жүктейді.

Мақалада жоғары сынып оқушыларының мамандық таңдауына психологтың кәсіби бағыт беруінің маңызы қарастырылады. Мамандықты сәтті таңдау-бұл адам бақытының негізгі компоненттері мен шарттарының бірі, қоғамдағы қажеттілікті түсіну. Айта кету керек, кәсіби өзін-өзі анықтау процесі өте күрделі, оған әртүрлі факторлар әсер етеді. Мамандық – қарапайым өмір сүру көзі болып табылатын және қандай да бір дайындықты, жауапкершілікті талап ететін еңбек қызметінің маңызды бөлігі. Өмірде тек екі нәрседен қателеспеу керек. Оның бірі жар таңдаудан болса, екіншісі мамандық таңдаудан. Бұлай айтылудың себебі сенің таңдаған мамандығың сенің болашағың. Адамдар мамандықты жүрегінің қалауы бойынша таңдауы керек. Өйткені, әрбір адамның болашағы таңдаған мамандығына тікелей байланысты. Өз ісін жақсы көріп, үлкен жауапкершілікпен атқарғанда ғана адам өзін бақытты сезінеді екен. Мамандық таңдау – өте жауапкершілікті және маңызды іс. Мамандық таңдауда әр адам өзінің қызығушылығына, қабілетіне, бейімділігіне, қалауына сүйену керек. Қазіргі таңда мамандықтың түрі көп. Таңдау жасау оңай емес. Ең бастысы – адам еңбекке қабілетті, зейінді болуы қажет және оның мамандығы өзі өскен ортаға маңызды, бағалы үлес қосатындай болуы шарт.

«Психогимнастика» 1960 жылдардың басында пайда болды. Бұл кең мағынаға ие, өйткені әр түрлі авторлар өз еңбектерінде талдау жұмыстарын жасады. Біріншіден, бұл баланың психикасының әртүрлі аспектілерін (танымдық, эмоционалды және жеке) дамытуға және түзетуге бағытталған арнайы сабақтар курсы. Мұндай сабақтар «психомоторика мен сенсорлық процестерді дамыту» курсы барысында өткізіледі. Психогимнастика әдістерінің бірі Чехословакияда 1979 жылы Гана Юновамен жасалды. Осы техниканың әр сабағына ырғақ, пантомима, ұжымдық ойындар кіреді, олар психомоторлық үйлестіруге көбірек бағытталған.

Сучасні умови розвитку українського суспільства мають досить негативний вплив на підростаюче покоління. На сьогодні, перешкоди, які можуть виникати перед підлітком видаються йому непереборними, змушують його боротися, шукати вихід. Тобто, його аутоагресивна поведінка спрямована на знищення себе як індивіда внаслідок зруйнованих соціальних зв’язків з оточенням, перетворюючись на засіб самоствердження. Аутоагресія у сучасній науці та практиці розглядається як гостра медико–соціальна проблема, яка потребує комплексного й системного підходу до її вивчення. Аутоагресивною поведінкою вважається багатокомпонентна реакція індивіда на дію оточення. Незважаючи на широке висвітлення різних аспектів аутоагресивної поведінки, деякі питання вивчено недостатньо. Залишаються поза увагою особливості аутоагресивної поведінки у підлітковому віці, що зумовило вибір напряму дослідження, а саме: вивчення психологічних чинників аутоагресивної поведінки у підлітковому віці.

Исследованием методов формирования интеллектуальной готовности детей к школе занимались такие ученые, как А. Анастази, Ш.А. Амонашвили, М.М. Безруких, Л.И. Божович, Л.А. Венгер, Л.С. Выготский, Н.И. Гуткина, А.И. Запорожец, А. Йерасек, П. Кеэс, И.Ю. Кулагина, А.Н. Леонтьев, В.С. Мухина, Ж. Пиаже, В.А. Сухомлинский, А.П. Усова, Д.Б. Эльконин и др.

У соціумі спостерігається загальна тенденція до збільшення масштабів вже існуючих та поява нових типів адиктивної, тобто залежної поведінки. Адиктивною називають таку поведінку, яка проявляється в прагненні до відходу від реальності шляхом зміни свого психічного стану за допомогою прийому деяких речовин або постійної фіксації уваги на певних предметах або активностях (видах діяльності), що супроводжується розвитком інтенсивних емоцій. Цей процес настільки захоплює людину, що починає керувати її життям. Згодом вона стає безпорадною перед своєю пристрастю її вольові зусилля слабшають та не дають можливості протистояти адикції.

Адаптация – это сложный процесс приспособления организма к физиологических условиям перед существования, который происходит на разных уровнях: физиологическом, социальном, психологическом.

Подростковый возраст – это особый период онтогенетического развития человека, своеобразие которого заключается в его промежуточном положении между детством и юностью. Это достаточно длительный период времени, разные этапы которого имеют свои особенные проявления психических процессов. В силу этого принято выделять стадии, периоды подросткового возраста: младший и старший.