Ма`лумки ҳар қандай жамиятнинг равнақи, ижтимоий, сиёсий, иқтисодий барқарорлиги унинг фуқароларининг ақлий ва ахлоқий салоҳиятини юксак даражада ривожланганлигига боғлиқ. Ўзбекистон Республикасининг Президенти И.А.Каримов ўқитувчи ва мураббийларга касб байрамлари муносабати билан йўллаган табрикларида таъкилаганларидек, “Ҳеч кимга сир эмаски, бугунги кунда фақат юксак билимли, замонавий мустақил фикрлайдиган, интеллектуал ривожланган ва амалий касб-ҳунарларга эга бўлган ёшларгина мамлакатнинг буюк келажагини таъминлаши мумкин”1. Шунинг учун ҳам “Инсон, унинг ҳар томонлама камол топиши ва фаровонлиги, шахс манфаатларини рўёбга чиқаришнинг шароитларини ва таъсирчан механизмларини яратиш, эскирган тафаккур ва ижтимоий хулқ-атвор андозаларини ўзгартириш республикада амалга оширилаётган ислоҳотларнинг асосий мақсади ва ҳаракатлантирувчи кучидир” – деб та`кидлаганлар.
ЎСМИРЛАРНИНГ ЎЗИГА-ЎЗИ БАҲО БЕРИШИ ВА БУ ЖАРАЁНГА ХУЛҚ-АТВОР МОТИВАЦИЯСИНИНГ ТАЪСИРИ
Аҳрорбек Ғаниев (Наманган, Узбекистан) | Завантажити статтю